W dniu 19 września w siedzibie Krajowej Szkoły Administracji Publicznej w Warszawie odbyło się pierwsze z serii seminariów organizowanych przez Fundację im. Kazimierza Pułaskiego, poświęconych programowi pozyskania nowych śmigłowców uderzeniowych „Kruk” dla Sił Zbrojnych RP. Tematem pierwszego spotkania były doświadczenia Korpusu Piechoty Morskiej USA w zakresie użytkowania – Bell AH-1Z „Viper” — jednej z maszyn rozpatrywanych w postępowaniu mającym wyłonić nowy polski śmigłowiec uderzeniowy. Kolejne spotkania poświęcone będą śmigłowcom firm Boeing (Apache AH-64E) Airbus (Tiger HAD) oraz Turkish Aerospace Industries (ATAK).

Gośćmi debaty byli między innymi dyrektor programu śmigłowców uderzeniowych Piechoty Morskiej, płk David Walsh, który był również pilotem oblatywaczem unowocześnionej platformy AH-1Z oraz mjr Jason Duke, a także Joel West, emerytowany żołnierz Armii Stanów Zjednoczonych obecnie pracujący dla Bell Helicopters.

Pierwsze spotkanie poświęcone było śmigłowcowi Bell AH-1Z „Viper”, jednej z maszyn rozpatrywanych w postępowaniu mającym wyłonić nowy polski śmigłowiec uderzeniowy. W trakcie dyskusji prelegenci przedstawili między innymi możliwości śmigłowca AH-1Z w zakresie przegrupowania tych śmigłowców w mniejsze oddziały, a następnie przebazowania ich na małe polowe lotniska, łatwości serwisowania i niezawodność konstrukcji. Cechy te są wynikiem zastosowania doktryny Marines, która zakłada konieczność prowadzenia operacji z dala od głównej bazy serwisowej. Prelegenci zwrócili również uwagę na zalety zastosowania płóz zamiast podwozia kołowego występującego w rozwiązaniach oferowanych  przez innych producentów. Podczas swojej prezentacji płk Walsh zwrócił również uwagę na argumenty skłaniające do wyboru AH-1Z przez Polskę, takie jak wspomniana już zdolność do szybkiej i bezproblemowej dyslokacji na lotniska polowe, łatwość obsługi i serwisowania, trwałą, i co ważne wykonaną z metalu – a więc łatwą w naprawie i eksploatacji – konstrukcję, jak i możliwość użycia pocisków powietrze-powietrze AIM-9X Sidewinder, a także innych nowoczesnych środków rażenia celów naziemnych lub morskich.

Z kolei major Duke opisywał własne doświadczenia z użytkowania platformy AH-1Z, a także przedstawił potencjalną ścieżkę rozwoju technicznego platformy oraz zakres wymienialności części – sięgający 85 proc. – pomiędzy AH-1Z i UH-1Y Venom w perspektywie potencjalnego kupna tych maszyn przez inne państwa Sojuszu Północnoatlantyckiego, a więc istotnych w kontekście artykułów III i V Traktatu Północnoatlantyckiego. W dalszej części konferencji, paneliści przybliżyli swoje przewidywania dotyczące opcji offsetowych w ramach programu Kruk, możliwości prowadzenia wojny elektronicznej przez śmigłowce Viper, przewidywalnego czasu dostaw, potencjału przeniesienia linii produkcyjnej do Polski, i możliwości transferu technologii na rzecz strony polskiej.

Uczestnicy konferencji, w szczególności przedstawiciele Inspektoratu Uzbrojenia Ministerstwa Obrony Narodowej i Fundacji Pułaskiego mieli okazję do zadania pytań uczestnikom panelu Dotyczyły one m.in. możliwości transferu technologii, możliwości dozbrojenia helikopterów jak i przewidywanego czasu dostawy, a także kwestii współpracy z bezzałogowymi statkami powietrznymi.