
20171123_pulaski_02
Autor foto: Fundacja im. Kazimierza Pułaskiego
Seminarium „Polska a działania zewnętrze NATO”
Opublikowano: 10 grudnia, 2017
23 listopada w Centrum Weterana Działań poza Granicami Państwa odbyło się seminarium pt. „Polska a działania zewnętrzne NATO”. Spotkanie było kolejnym z serii seminariów Programu Pokój i Stabilizacja Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego w ramach projektu „Zaangażowanie Polski w misje zagraniczne i działania stabilizacyjne na świecie”.
Seminarium miało charakter warsztatowy i podzielone było na trzy sesje. W pierwszej uczestnicy analizowali dotychczasową strategię Sojuszu Północnoatlantyckiego w kwestii zaangażowania zagranicznego, w szczególności operacji wojskowych, a także rolę dokumentów strategicznych i szczytów w polityce NATO wobec zewnętrznych zagrożeń i wyzwań. Wstęp do dyskusji wygłosił dr Marek Madej z Uniwersytetu Warszawskiego.
Sesje druga i trzecia zostały poprzedzone krótkim wstępem p. Piotra Łukasiewicza, byłego ambasadora Polski w Afganistanie, a obecnie eksperta Fundacji Pułaskiego. Dyskusje oscylowały wokół dotychczasowych doświadczeń Sojuszu, wniosków i lekcji na przyszłość, a także polskiego zaangażowania w ramach zewnętrznych działań NATO oraz wyzwań oraz korzyści i strat z tym związanych.
Spotkanie zakończyło się burzą mózgów nt. wniosków i rekomendacji dla Polski, ze szczególnym uwzględnieniem próby zidentyfikowania elementów, których brakuje w polskim podejściu. Uczestnicy akcentowali konieczność wprowadzenia do systemu jasno określonych i przemyślanych procesów: najpierw planowania (z uwzględnieniem pytania „dlaczego?” i „jakie są szanse powodzenia?”), a następnie – co jest niezwykle ważne, a czego wciąż brakuje – procesu wyciągania wniosków z zakończonych działań, bez których efektywne działania nie są możliwe.
Eksperci podkreślali również potrzebę większej współpracy cywilno-wojskowej w czasie operacji wojskowych, a także konieczność całościowego podejścia do działań stabilizacyjnych, uwzględniającego współpracę międzysektorową (nie tylko wojskowi, ale i eksperci cywilni, przedstawiciele organizacji pozarządowych itd.) i działania w wielu wymiarach, na wielu kierunkach oraz w krótkiej i długiej perspektywie.
Spotkanie prowadziła Katarzyna A. Przybyła, doradca ds. rozwoju Programu Pokój i Stabilizacja Fundacji Pułaskiego.
23 listopada w Centrum Weterana Działań poza Granicami Państwa odbyło się seminarium pt. „Polska a działania zewnętrzne NATO”. Spotkanie było kolejnym z serii seminariów Programu Pokój i Stabilizacja Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego w ramach projektu „Zaangażowanie Polski w misje zagraniczne i działania stabilizacyjne na świecie”.
Seminarium miało charakter warsztatowy i podzielone było na trzy sesje. W pierwszej uczestnicy analizowali dotychczasową strategię Sojuszu Północnoatlantyckiego w kwestii zaangażowania zagranicznego, w szczególności operacji wojskowych, a także rolę dokumentów strategicznych i szczytów w polityce NATO wobec zewnętrznych zagrożeń i wyzwań. Wstęp do dyskusji wygłosił dr Marek Madej z Uniwersytetu Warszawskiego.
Sesje druga i trzecia zostały poprzedzone krótkim wstępem p. Piotra Łukasiewicza, byłego ambasadora Polski w Afganistanie, a obecnie eksperta Fundacji Pułaskiego. Dyskusje oscylowały wokół dotychczasowych doświadczeń Sojuszu, wniosków i lekcji na przyszłość, a także polskiego zaangażowania w ramach zewnętrznych działań NATO oraz wyzwań oraz korzyści i strat z tym związanych.
Spotkanie zakończyło się burzą mózgów nt. wniosków i rekomendacji dla Polski, ze szczególnym uwzględnieniem próby zidentyfikowania elementów, których brakuje w polskim podejściu. Uczestnicy akcentowali konieczność wprowadzenia do systemu jasno określonych i przemyślanych procesów: najpierw planowania (z uwzględnieniem pytania „dlaczego?” i „jakie są szanse powodzenia?”), a następnie – co jest niezwykle ważne, a czego wciąż brakuje – procesu wyciągania wniosków z zakończonych działań, bez których efektywne działania nie są możliwe.
Eksperci podkreślali również potrzebę większej współpracy cywilno-wojskowej w czasie operacji wojskowych, a także konieczność całościowego podejścia do działań stabilizacyjnych, uwzględniającego współpracę międzysektorową (nie tylko wojskowi, ale i eksperci cywilni, przedstawiciele organizacji pozarządowych itd.) i działania w wielu wymiarach, na wielu kierunkach oraz w krótkiej i długiej perspektywie.
Spotkanie prowadziła Katarzyna A. Przybyła, doradca ds. rozwoju Programu Pokój i Stabilizacja Fundacji Pułaskiego.