W ramach działań związanych Warsaw Security Forum na #MSC2024, Fundacja im. Kazimierza Pułaskiego miała przyjemność i zaszczyt zorganizować wraz z przyjaciółmi i partnerami z ICUV zamknięte wydarzenie „Different Shades of Victory: Rethinking the End of the War in Ukraine. Scenarios & Their Impact on Transatlantic Security” (pol. Różne Odcienie Zwycięstwa: Możliwe Scenariusze Zakończenia Wojny na Ukrainie i ich Wpływ na Bezpieczeństwo Transatlantyckie).

Wydarzenie gościło ekskluzywne grono znamienitych gości, wśród których znaleźli się Goście Honorowi:

• Jens Stoltenberg, Sekretarz Generalny, NATO
• Boris Pistorius, Minister Obrony, Niemcy

Na Kolacji obecni byli również:

• Olha Stefanishyna, Wicepremier do spraw Integracji z Unią Europejską i NATO, Ukraina;
• Pål Jonson, Minister Obrony, Szwecja;
• Gabrielius Landsbergis, Minister Spraw Zagranicznych, Litwa;
• Hanno Pevkur, Minister Obrony, Estonia;
• Thórdís Kolbrún Reykfjörd Gylfadóttir, Minister Finansów i Gospodarki, Islandia;
• Jacek Siewiera, Sekretarz Stanu, Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Polska

a także reprezentant Kongresu USA, członkowie parlamentów z Polski, Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii, urzędnicy wojskowi wysokiego szczebla oraz renomowani eksperci ze środowiska akademickiego i społeczności think tanków.

Warto wspomnieć o obecności i aktywnym zaangażowaniu podczas kolacji dr Norberta Röttgena oraz generałów Davida Petraeusa i Bena Hodgesa, członków Międzynarodowej Rady Doradczej WSF.

Szczera dyskusja na zasadach Chatham House toczyła się wokół tematów o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa transatlantyckiego:

• Zwiększanie europejskich zdolności obronnych w obliczu narastających zagrożeń globalnych i regionalnych;
• Wyłaniające się przywództwo i rola Europy Środkowo-Wschodniej w zmieniającej się architekturze bezpieczeństwa europejskiego;
• Zapewnienie Ukrainie europejskiego wsparcia militarnego i finansowego w obliczu potencjalnej reelekcji Donalda Trumpa w 2024 r. i zwrotu w amerykańskiej polityce zagranicznej;
• Zbliżający się jubileuszowy szczyt NATO w 2024 r. w Waszyngtonie: dalsze losy sojuszników i starania Ukrainy o członkostwo;
• Konfiskata zamrożonych rosyjskich aktywów i przekazanie ich Ukrainie;

Uczestnicy zamkniętego wydarzenia doszli do następujących wniosków:

• Solidarność pomiędzy państwami NATO odgrywa fundamentalną rolę w odporności sojuszu. Pomimo posiadanej przewagi technologicznej, różnice polityczne podważają jego zdolności. Chociaż należy wzmacniać europejski filar NATO, bezpieczeństwo sojuszu polega również na partnerach spoza NATO;
• Nadal widoczny jest brak zgody w kwestii zamrożonych rosyjskich aktywów. Podnoszone są argumenty natury ekonomicznej. Istnieje obawa, że mogłoby to mieć negatywny wpływ na europejską gospodarkę;
• Nastąpił właściwy moment, aby zacząć poważnie traktować groźby i zamiary Putina, gdyż zagrożenie, jakie jego reżim stanowi dla Zachodu, jest realne;
• Trzeba zagwarantować Ukrainie długoterminowe wsparcie finansowe i militarne umożliwiające odparcie rosyjskiej agresji;
• Jesteśmy świadkami epokowych zmian, które wymagają od nas nowego myślenia i działania. Ważne jest, aby przekazać elektoratowi krajów zachodnich jasny sygnał, że rosyjskie zagrożenie jest bezpośrednie i nie możemy sobie pozwolić na jego bagatelizację.