FKP_NEWS_Triseminarium_II

Autor foto: Fundacja im. Kazimierza Pułaskiego

Rakiety manewrujące to nie tylko broń, ale przede wszystkim element strategicznego odstraszania – wnioski z drugiego seminarium na temat programu „Orka”.

Opublikowano: 19 maja, 2017

„Rakiety manewrujące to nie tylko broń, ale przede wszystkim element strategicznego odstraszania” – to jeden z głównych wniosków płynących z mającej miejsce 18 maja drugiej części tzw. Triseminarium organizowanego przez Fundację im. Kazimierza Pułaskiego. Podczas czwartkowego wydarzenia zaprezentowane zostały doświadczenia francuskiej marynarki wojennej w zakresie wykorzystania OP oraz szczegółowe elementy oferty DCNS do polskiego programu pozyskania konwencjonalnych okrętów podwodnych. Ostatnie spotkanie poświęcone zostanie siłom podwodnym Szwecji.

 W majowym seminarium, oprócz przedstawicieli francuskiego przemysłu stoczniowego i rakietowego oraz byłych oficerów francuskiej Marynarki Wojennej, wzięli udział liczni przedstawiciele polskiego wojska, Biura Bezpieczeństwa Narodowego, ministerstw, Akademii Marynarki Wojennej, ambasad, niezależni eksperci oraz media. Jak zauważył jeden z obecnych na sali gości, podstawową sprawą w kwestii pozyskania OP przez Marynarkę Wojenną RP jest „zdefiniowanie przez nią wymagań operacyjnych”, gdyż dopiero wtedy będzie można przystąpić do konstruowania odpowiedniej oferty i konfiguracji sprzętowej.

Zarówno same prezentacje jak i dyskusja w poważnym stopniu odnosiły się do samego wykorzystania operacyjnego okrętów podwodnych przez Francję. Podkreślono, że użytkowanie OP związane jest z szeregiem kwestii, a do najważniejszych z nich zaliczono: automatyzację i związaną z nią szybkość w implementacji podjętych decyzji, odpowiednie wyszkolenie załóg, niezależność w utrzymaniu okrętów w sprawności przez cały cykl ich życia oraz w wykorzystaniu operacyjnym, stopień niewykrywalności, jak również wytrzymałość konstrukcji w trakcie rzeczywistej walki.

Znaczna część dyskusji poświęcona została także kwestiom morskich rakiet manewrujących, gdzie przedstawiono korzyści płynące z ich posiadania, jak również porównano ich wykorzystanie w stosunku do pocisków, w które wyposażony jest Nadbrzeżny Dywizjon Rakietowy. Wskazano, że posiadanie rakiet manewrujących na okrętach zmieniłoby balans sił na Bałtyku na korzyść Polski.

Triseminarium otrzymało patronat honorowy ze strony Pana Michała Jacha, Przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej Sejmu RP oraz Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Żeglugi Śródlądowej.

Podsumowanie pierwszego, odnoszącego się do doświadczeń niemieckich, seminarium znaleźć można tutaj.

Seria trzech seminariów stanowi element Road to WSF, która swój półmetek osiągnie 30 czerwca na konferencji Balic Sea Security 2017 gdzie dokonana zostanie pełna prezentacja wyników Triseminarium.

„Rakiety manewrujące to nie tylko broń, ale przede wszystkim element strategicznego odstraszania” – to jeden z głównych wniosków płynących z mającej miejsce 18 maja drugiej części tzw. Triseminarium organizowanego przez Fundację im. Kazimierza Pułaskiego. Podczas czwartkowego wydarzenia zaprezentowane zostały doświadczenia francuskiej marynarki wojennej w zakresie wykorzystania OP oraz szczegółowe elementy oferty DCNS do polskiego programu pozyskania konwencjonalnych okrętów podwodnych. Ostatnie spotkanie poświęcone zostanie siłom podwodnym Szwecji.

 W majowym seminarium, oprócz przedstawicieli francuskiego przemysłu stoczniowego i rakietowego oraz byłych oficerów francuskiej Marynarki Wojennej, wzięli udział liczni przedstawiciele polskiego wojska, Biura Bezpieczeństwa Narodowego, ministerstw, Akademii Marynarki Wojennej, ambasad, niezależni eksperci oraz media. Jak zauważył jeden z obecnych na sali gości, podstawową sprawą w kwestii pozyskania OP przez Marynarkę Wojenną RP jest „zdefiniowanie przez nią wymagań operacyjnych”, gdyż dopiero wtedy będzie można przystąpić do konstruowania odpowiedniej oferty i konfiguracji sprzętowej.

Zarówno same prezentacje jak i dyskusja w poważnym stopniu odnosiły się do samego wykorzystania operacyjnego okrętów podwodnych przez Francję. Podkreślono, że użytkowanie OP związane jest z szeregiem kwestii, a do najważniejszych z nich zaliczono: automatyzację i związaną z nią szybkość w implementacji podjętych decyzji, odpowiednie wyszkolenie załóg, niezależność w utrzymaniu okrętów w sprawności przez cały cykl ich życia oraz w wykorzystaniu operacyjnym, stopień niewykrywalności, jak również wytrzymałość konstrukcji w trakcie rzeczywistej walki.

Znaczna część dyskusji poświęcona została także kwestiom morskich rakiet manewrujących, gdzie przedstawiono korzyści płynące z ich posiadania, jak również porównano ich wykorzystanie w stosunku do pocisków, w które wyposażony jest Nadbrzeżny Dywizjon Rakietowy. Wskazano, że posiadanie rakiet manewrujących na okrętach zmieniłoby balans sił na Bałtyku na korzyść Polski.

Triseminarium otrzymało patronat honorowy ze strony Pana Michała Jacha, Przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej Sejmu RP oraz Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Żeglugi Śródlądowej.

Podsumowanie pierwszego, odnoszącego się do doświadczeń niemieckich, seminarium znaleźć można tutaj.

Seria trzech seminariów stanowi element Road to WSF, która swój półmetek osiągnie 30 czerwca na konferencji Balic Sea Security 2017 gdzie dokonana zostanie pełna prezentacja wyników Triseminarium.