KOMENTARZ PUŁASKIEGO: Podsumowanie czterech lat Jean-Claude Junckera
12 września 2018 roku Przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker wygłosił swoją czwartą doroczną przemowę wyznaczającą kierunek działań Komisji na następny rok. Jednocześnie był to jego ostatni „State of the Union” jako Przewodniczącego Komisji, podsumowujący kadencję i wyrażające nadzieję, jakie elementy z prac obecnej Komisji zostaną podjęte w czasie kolejnej kadencji komisarzy. Juncker rozpoczął swoją przemowę od wyrażenia zadowolenia z kierunku rozwoju europejskiej gospodarki, wskazując na stały wzrost gospodarczy od 5 lat oraz spadający współczynnik bezrobocia. Podkreślił również olbrzymi wysiłek, jaki wykonała Grecja w czasie ostatnich lat, żeby pokonać dotychczasowe trudności finansowe. Przewodniczący Komisji zaznaczył, że znaczącą rolę dla gospodarki unijnej odgrywają umowy handlowe, podkreślając, że: „negocjowałem jako Przewodniczący Komisji Europejskiej w imieniu największego jednolitego rynku na świecie. W imieniu Unii, która stanowi jedną piątą gospodarki świata. W imieniu […]
„Burza w Waszyngtonie” – polityczne konsekwencje spotkania w Helsinkach dla administracji Trumpa
16 lipca 2018 r. w Helsinkach doszło do intensywnie śledzonego przez media i komentatorów na świecie spotkania prezydenta Rosji Władimira Putina i prezydenta USA Donalda Trumpa. Było to dopiero drugie spotkanie obu przywódców (trzecie – licząc krótką rozmowę na szczycie APEC w Wietnamie), co spowodowane jest złym stanem relacji Stany Zjednoczone-Rosja, wynikającym m.in. z agresywnej polityki Federacji Rosyjskiej na arenie międzynarodowej i ingerencją Kremla w wybory prezydenckie w USA w 2016 r. Mimo, iż – jak się wydaje – wbrew obawom licznych zachodnich ekspertów i dziennikarzy, spotkanie nie przyniosło żadnych wiążących ustaleń spotkało się ze złym przyjęciem w Stanach Zjednoczonych, w tym w obozie politycznym prezydenta USA – Partii Republikańskiej. Zorganizowanie spotkania pomiędzy Trumpem a Putinem uzgodnione zostało w czasie wizyty doradcy ds. bezpieczeństwa USA Johna Boltona w Moskwie w czerwcu br. i odbyło się bezpośrednio po Szczycie NATO w Brukseli […]
GPF WEEKLY: The Trump Doctrine
All presidential doctrines represent a consistent end imposed by necessity. By George Friedman A doctrine is how a president is forced to operate foreign policy in the reality in which he finds himself. Sometimes, presidents proclaim their own foreign policy doctrines. Other times, observers see a coherent pattern in a president’s foreign policy and outline the doctrine for him. In both cases, doctrines ought to be seen not as strokes of genius or decisions made at the will of the president but as actions imposed on him and dictated by reality. The Truman doctrine was defined in 1948. Given the Soviet threat to Turkey and Greece, President Harry Truman announced that, as a general principle, he was committed to supporting free nations against […]
GPF WEEKLY: Diplomacy as a Work of Art
It’s all about creating illusions and convincing others that they’re real. By George Friedman The past week has been filled with stories about diplomacy. The G-7 summit in Canada last week was focused on U.S. President Donald Trump’s undiplomatic behavior. The Singapore summit between Trump and North Korean leader Kim Jong Un was seen as a possible diplomatic breakthrough. These events have caused me to ask some important questions: What is diplomacy, what is the role of diplomats, and where do the rituals of diplomatic behavior come from? An Offer You Can’t Refuse At the simplest level, diplomacy is the process whereby nations conduct business with each other, and diplomats, like lawyers, represent their clients – the governments […]
KOMENTARZ PUŁASKIEGO: Strategiczny przełom czy strategiczna pauza?
KOMENTARZ PUŁASKIEGO: Strategiczny przełom czy strategiczna pauza? 12 czerwca 2018 w Singapurze doszło do spotkania prezydenta D. Trumpa i przewodniczącego Kim Dzong-una. W tekście wspólnego oświadczenia wydanego po singapurskim szczycie obydwu przywódców znalazł się zapis, iż „Potwierdzając deklarację panmundżońską z 27 kwietnia 2018 r., KRL-D zobowiązuje się do dalszych prac mających na celu kompletną denuklearyzację Półwyspu Koreańskiego”. Niewątpliwie jest to zapis jakiego spodziewała się światowa opinia publiczna, niemniej nasuwają się wątpliwości, czy można uznać go za dowód szczerości intencji północnokoreańskiego reżimu. Szczyt przywódców Stanów Zjednoczonych i Korei Północnej został przygotowany w ciągu zaledwie trzech miesięcy, co pokazuje wyraźnie, że obu stronom zależało na jego odbyciu, chociaż motywacje stron były odmienne. Dla Kim Dzong-una bez wątpienia kluczową kwestią była i jest potencjalna możliwość złagodzenia amerykańskich i międzynarodowych sankcji, którezostały nałożone […]
KOMENTARZ PUŁASKIEGO: P6 minus 1 – wyjście Stanów Zjednoczonych z JCPOA i możliwe konsekwencje
8 maja br. Prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump ogłosił wyjście USA z tzw. „umowy nuklearnej” grupy „P5+1” z Iranem (JCPOA) oraz nałożenie kolejnych sankcji na ten kraj. Niniejszym utrzymany został, trwający od lat 90. XX w., sinusoidalny kurs amerykańsko-irańskich relacji. Wyjście z umowy pociągnęło jednak za sobą globalne konsekwencje, których skutki mogą być bardzo niekorzystne m.in. dla państw Unii Europejskiej. Rozmowa telefoniczna prezydenta B. Obamy z H. Rouhanim w 2013 r. była wydarzeniem bezprecedensowym, a dobra osobista relacja sekretarza stanu J. Kerry’ego i M.Dż. Zarifa pozwoliła doprowadzić do rozbudzenia nadziei na rzeczywistą i trwałą odwilż w amerykańsko-irańskich relacjach oraz zakończenie trwającego od blisko czterech dekad impasu. Odprężenie w relacjach między Waszyngtonem i Teheranem skończyło się wraz ze zmianą na stanowisku prezydenta USA. Tak jak podpisanie JCPOA było wielkim sukcesem międzynarodowej dyplomacji, podobnie wyjście z porozumienia Stanów Zjednoczonych […]
KOMENTARZ PUŁASKIEGO: Zachodni atak na Syrię – aspekty polityczno-wojskowe
W nocy z 13 na 14 kwietnia br. USA, Wielka Brytania i Francja dokonały ataku na syryjskie ośrodki w których prawdopodobnie mogła być produkowana broń chemiczna. Atak nastąpił po użyciu tej broni w zajmowanym przez rebeliantów syryjskim mieści Duma. Niewiele wskazuje jednak, aby atak ten przyniósł jakikolwiek przełom w trwającym od 2011 konflikcie. Do ataku gazem (prawdopodobnie chlorem) doszło tydzień wcześniej, tj. 7 marca br., w jego wyniku śmierć ponieść miały co najmniej 43 osoby. Prezydent D. Trump bardzo szybko i w charakterystycznym dla siebie stylu zareagował na portalu Tweeter – dzień później stwierdził, że to Rosja i Iran są odpowiedzialne za wsparcie „zwierzęcia” Asada, by niedługo później dodać, że gdyby prezydent Obama respektował ustanowioną przez siebie czerwoną linię, prezydent Syrii byłby już historią. Natomiast gdy ze strony rosyjskiej wybrzmiałą zapowiedź strącenia wystrzelonych ewentualnie w kierunku sojusznika, czy też właściwie protegowanego, pocisków […]
KOMENTARZ PUŁASKIEGO: Syryjski teatr – przyczyny i konsekwencje zachodniego ataku rakietowego na Syrię
Krótkotrwały i niezbyt dotkliwy atak koalicji USA, Francji i Wielkiej Brytanii na Syrię spowodowany był nie tyle domniemanym atakiem chemicznych w syryjskim mieście Duma, co koniecznością uniknięcia kryzysu wizerunkowego. Korzyścią związaną z tą operacją jest zacieśnienie związków euroatlantyckich, które przeżywały ostatnio kryzys. Może to potencjalnie wpłynąć negatywnie na politykę Rosji dotycząca północno-wschodniej Syrii. Kosztem jest natomiast utrata szansy na wyeliminowanie pośrednictwa rosyjskiego i podjęcie przez szeroko rozumiany Zachód bezpośrednich rozmów z Asadem. Do ataku na trzy syryjskie obiekty związane z programem broni chemicznej tego kraju (laboratorium w rejonie Damaszku oraz punkt dowodzenia i magazyny broni chemicznej w rejonie Homs) doszło 14 kwietnia pomiędzy ok. 4 a 5 rano czasu lokalnego. Zgodnie z informacjami Departamentu Obrony USA w ataku wzięły udział samoloty B-1B lotnictwa Stanów Zjednoczonych, samoloty Tornado i Typhoon należące do lotnictwa Wielkiej Brytanii […]
